GEDICHTEN

In een wereld van vergetelheid plukt de Muze de herinneringen. Waar hangt ze toch uit met haar verzameling verhalen? Misschien. Kan je ze horen in het ruizen van een beek? De dichter gezeten aan de oever van een beek, spits zijn oren en houd zij notitieboek Gereed. Maar het water stroomt te snel. Zijn pen kan het niet bijhouden. De muze achter hem verborgen in een boom, lacht hem uit.

Terug gekeerd thuis schuilt zij s avonds. In de plooi van een gordijn? Als de dichter rommelt in een doos met oude dromen. Hij vindt de witte veer ooit gevonden in het gras die hij bewaarde als een schat. Opgetild verlicht ziet hij de wereld aan zijn voeten. Heftig duiken beelden op van verscheurdheid, beelden van schoonheid. Woorden en namen dwarrelen. Hij luistert en hoort zijn lied. Hij danst. Het is zijn favoriete song! Eén woord is en blijft onverstaanbaar. Uiterst irritant. Maar. Hier en nu vandaag, verstaat hij het wel.  

In deze 10 gedichten. Geschreven tussen winter 2008 en voorjaar 2009, Is een heel leven aanwezig. In een platgeslagen wereld zien we plotseling diepte. Onheilspellende afgronden, zelfs raadselachtige figuren, Weerspiegelingen en illusies. De plastic bloem is jaloers op zijn vergankelijke rivaal. In de zoektocht naar het authentieke legt duurzame. Nep het af tegen het korte leven. De muskaatduif de Ducula bicolor, Toont in zijn pracht wat echt is? Het leven is zo licht als een veertje. 

In deze bundel vindt u diepe ernst naast uitbundige lichtvoetigheid. Wie waagt die wint? Zie de dichter, hij danst de écossaise in zijn Schotse ruit met zijn doedelzak! Hij schenkt ons de helende lach.